Przyrzeczenie

Przyrzeczenie Harcerskie

Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłusznym/posłuszną Prawu Harcerskiemu.

Jak to rozumieć?

Mam szczerą wolę to znaczy dobrowolnie, bez niczyjego nakazu, bez żadnego przymusu, całym życiem, ze wszystkich sił mego ducha, całego serca, wykorzystując wszystkie dane mi możliwości pełnić służbę Bogu, który stanowi uosobienie najwyższych ideałów, takich jak miłość, prawda, dobro, sprawiedliwość, wolność, piękno, przyjaźń i braterstwo, wiara, nadzieja. Ideały te łączą wszystkich ludzi dobrej woli, niezależnie od pochodzenia, narodowości, wyznania, wywodzą się z norm moralnych opartych na uniwersalnych, etycznych i kulturowych tradycjach chrześcijaństwa. Wyznawany przeze mnie system wartości kształtuję samodzielnie, podążając w kierunku wskazanym przez Prawo Harcerskie.

Pragnę służyć Polsce, ojczyźnie moich przodków, o której honor, niepodległy byt, tradycje i kulturę walczyli czynem i słowem, którą otrzymałem w spadku jako bezcenną wartość mego pokolenia, którą z całym jej bogactwem duchowym i materialnym mam przekazać moim następcom. Stale poszerzam świat mych myśli i uczuć, wierny zasadzie, że więcej wiedzieć to głę
biej pokochać. Szanuję prawa innych państw i narodów.

Chcę nieść chętną pomoc bliźnim nie tylko wtedy, gdy o pomoc proszą, ale zawsze wtedy, gdy czujnym okiem dostrzegę, że na drodze mego życia stanął ktoś, kto potrzebuje pomocy, opieki, wsparcia, pocieszenia.

Mam być posłusznym prawu harcerskiemu, chcę, by ono było zawsze wskazówką mego postępowania, by ono decydowało zawsze o zgodności moich myśli, słów, uczynków.

Moje Przyrzeczenie nie jest przysięgą ani ślubowaniem. Przestrzeganie Prawa Harcerskiego jest sprawą mego honoru i źródłem radości "wskazówką ku szczęściu". Za wypełnienie Przyrzeczenia odpowiadam przed własnym sumieniem.






Harcerze z naszej drużyny, którzy zrealizowali próbę harcerza i złożyli Przyrzeczenie Harcerskie:

Wiktoria, Przemek i Zosia